ابعاد اجتماعی- فرهنگی و مسکن مهر

وجود ارزش ها و حافظه جمعی مشترک در قلمرو گروه های اجتماعی موجد صورتی با هویت می شود. با این وصف پیامدهای تجمع انسان هایی که در شرایطی جدا از ریشه های محیطی و اجتماعی خود (مسکن مهر) ناگزیر به همزیستی می شوند، چیست؟ با توجه به شرایط اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی جامعه ایران مسکن اصلی ترین کانون فعالیت مردم است که به عنوان امکان سرمایه گذاری فعالیت اجتماعی و اقتصادی و  مقوله ای هویتی مطرح است. شایسته بود که برای یک دولت هوشمند با توجه به حضور نیروهای جامعه در این حوزه، ورود به مقوله مسکن آخرین عرصه مداخله باشد نه اولین؛ چون هرگونه دخالتی ممکن است نظام اجتماعی ایران را دچار خلل کند لذا دولت، جهت ساماندهی یک حوزه (مسکن) باید اولین و کمترین گره های ارتباطی جامعه ایرانی را محل عمل قرار می داد تا یک هم آموختگی و هم آمیختگی را در مقیاس های عمده تر و اصلی تر به دست می آورد. مسکن حوزه ای است که تمام مردم ایران با آن مرتبط و درگیر هستند نه به عنوان یک نیاز بلکه به عنوان یک رفتار اقتصادی و اجتماعی و یک امر هویتی. با این حال اگر قرار بود مسئله مسکن جوانان و قشر فرو دست را پاسخگو باشیم از کجا باید شروع می کردیم؟